"Adam is een laatbloeier. Hij woont bij zijn oma die dement begint te worden en hij werkt als taxichauffeur voor ernstig zieken. Eigenlijk zou hij graag de Chimborazo beklimmen, de hoogste vulkaan ter wereld, als je vanaf het centrum van de aarde rekent. Maar ja, geen tijd, geen geld… Er komt altijd wel wat tussen.
Dan stapt Jessi zijn taxi in. Ze is jong, mooi en in het bezit van een flinke tumor in haar luchtpijp. Ze heeft misschien niet zoveel tijd meer om haar dromen waar te maken. Dat Jessi en Adam verliefd worden is zeker, een gezamenlijke toekomst is dat niet. Tijd voor Adam om in actie te komen."
Dit stond op de achterflap van het boek. "Het antwoord op misschien’ is zo’n mooi verhaal en zal je raken tot je ziel. Ben je gek op de verhalen van Jojo Moyes, dan vind je dit verhaal ook fantastisch. Het verhaal zit vol liefde en laat je beseffen hoe kort je de tijd hebt.
Na de eerste honderd pagina’s werd ik geraakt door het verdriet en de pijn. De emoties zijn puur, open en eerlijk. Het is een heftig verhaal over een verschrikkelijke ziekte (kanker) en daar moet je tegen kunnen. Je moet weten waar je aan begint.
Met een brok in mijn keel heb ik het boek uitgelezen. Nou, het ging eigenlijk wel verder dan een brok in mijn keel, want stiekem heb ik ook een traantje gelaten. Het verhaal van Adam en Jessi raakt je. Er komen zoveel emoties voor in het boek en je voelt ze allemaal. Van liefde, onzekerheid, verdriet, vertrouwen en moed. Ik heb het niet vaak dat een roman mij zo raakt en ben er best van onder de indruk. Soms doen boeken dat met je, en dit boek is er één van!
Reactie plaatsen
Reacties